μυστηρολογώ

μυστηρολογῶ, -έω (Μ)

κρυφομιλώ, συνεννοούμαι μυστικά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντί *μυστηριολογώ < μυστήρ-ιον + -λογῶ*, εκτός και αν το α' συνθετικό τής λ. προέρχεται από αμάρτυρο τ. *μυστήρ (πρβλ. μυστηρίς, μυστηρικός)].